پرتغال کشوری در جنوب غربی اروپا است. پایتخت آن لیسبون و زبان رسمی آن پرتغالی و از شاخهٔ زبان‌های رومی‌تبار است.
جمعیت این کشور ۱۰٫۵ میلیون نفر و واحد پول آن یورو است. این کشور از اعضای اتحادیه اروپا و ناتو است و شیوه حکومتی آن جمهوری پارلمانی است. پرتغال جزء کشورهای توسعه یافته به‌شمار می‌آید. دین مردم این کشور مسیحی و از شاخه کاتولیک رومی است.
پرتغال غربی‌ترین کشور سرزمین اصلی اروپاست و خاک پرتغال به همراه تنها همسایه خود اسپانیا شبه‌جزیره ایبری را تشکیل می‌دهد. پرتغال از سوی غرب به اقیانوس اطلس محدود شده و دو مجمع‌الجزایر آزور و مادیرا واقع در این اقیانوس نیز جزء خاک پرتغال هستند.
کشور پرتغال دو منطقه کلان‌شهری عمده دارد که یکی کلان‌شهر لیسبون در جنوب و دیگری کلان‌شهر پورتو در شمال است. نام کامل پورتو، پورتو-کاله بوده‌است که به معنی بندر کال‌ها (نام قومی سلتی) است و نام پرتغال نیز تلفظی از نام پورتوکاله‌است. مناطق پورتو و لیسبون از قدیم با یکدیگر در رقابت بوده‌اند.
در دوران باستان ساکنان سرزمین کنونی پرتغال را اقوام سلتی گالاسی و لوسیتانی تشکیل می‌دادند و این منطقه بعداً بخشی از امپراتوری روم شد و سپس قبایل گوناگون ژرمن نیز به این سرزمین آمدند. ناحیه پرتغال در سده هشتم میلادی به تصرف مسلمانان موری (مراکشی) درآمد ولی شهسواران مسیحی بعداً مسلمانان را از این منطقه راندند. زبان پرتغالی امروزه به زبان لاتینی رومی‌ها بیش از سایر زبان‌های اروپایی شباهت دارد.
پرتغال در سال ۱۱۳۹ میلادی اعلام پادشاهی مستقل کرد. گرچه امپراتوری بزرگی که با کوشش دریانوردان و جنگ‌جویان پرتغالی به وجود آمد و سپس رو به افول نهاد ولی آنچه هنوز برجای مانده به حدی است که امروزه دولت پرتغال سومین کشور بزرگ مستعمراتی جهان به شمار می‌رود.
روزگاری حکومت استعماری پرتغال شامل برزیل در آمریکای جنوبی، گینه بیسائو و موزامبیک در آفریقا، تیمور شرقی و بخش‌هایی از قلمرو هند بود. در دهه ۱۹۶۰ میلادی به‌دنبال استقلال بسیاری از کشورهای آفریقایی که پیش‌از آن مستعمرهٔ سایر قدرت‌های استعماری بودند، پرتغال با نگرانی بخش‌های استعماری را بخش‌های جدایی‌ناپذیر خود دانست. به این ترتیب بسیاری از این مناطق طی پانزده سال برای کسب آزادی و استقلال مبارزه کردند و سرانجام در سال ۱۹۷۴ این امر به سقوط نظام دیکتاتوری و فاشیستی پرتغال منجر شد. یک‌سال بعد کشورهای تحت سلطه و استعمار پرتغال به جز ماکائو نیز استقلال یافتند.
سیاست در پرتغال
چهار بخش اساسی در سیاست‌گذاری جمهوری پرتغال شامل رئیس‌جمهور، مجلس ملی، دولت و دادگاه است. در این کشو همانند ایران بخش‌های قانون‌گذاری، دولت و دادگاه مستقل از هم هستند.
رئیس‌جمهور که برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شود قدرت نظارتی دارد و نه اجرایی. رئیس دولت نخست‌وزیر است. اوست که کابینه را انتخاب می‌کند.
نمایندگان مجلس ملی پرتغال 230 نفر هستند که برای دوره چهار ساله انتخاب می‌شوند.
اقتصاد
عمده محصولات کشاورزی پرتغال شامل سیب زمینی، گوجه فرنگی، زیتون، انگور، پرتغال و فراورده‌های لبنی می‌باشد.
صنایع عمده پرتغال عبارت است از ماهیگیری، پارچه و کفش، کاغذ، پالایش نفت، پلاستیک، سفالگری، و تولید مشروبات الکلی و مصنوعات چوب‌پنبه‌ای و آماده کردن غذا و ساردین می‌باشد. کشتیهای ماهیگیری آنان برای صید ماهی تا سواحل نیوفاوندلند (یکی از ایالت‌های کانادا) و ایسلند پیش‌رفته و حداکثر بهره‌برداری را از دریا به عمل می‌آورند. شراب را در سرداب‌های کارخانجات شراب‌سازی در اوپورتو نگه‌داری می‌کنند تا کهنه شود. امروز قسمت عمده چوب‌پنبه‌ای که در جهان مصرف می‌شود از درختان چوب‌پنبه‌ای که در جنوب رود تاگوس می‌روید، به دست می‌آید.
در سال ۲۰۱۱ دولت پرتغال مقاومت زیادی در برابر دریافت وام خارجی نمود، اما سرانجام اذعان کرد که نتوانسته به اهداف سال ۲۰۱۰ برای کاهش کسری بودجه دست یابد. ماه مارس ۲۰۱۱ دولت اقلیت سوسیالیست بدنبال شکست طرح ریاضتی اقتصادی‌اش در پارلمان استعفا داد.
در حالی که اعتصاب‌های عمومی در اعتراض به طرح ریاضت اقتصادی دولت پرتغال رایج‌اند اما پرتغال برای دریافت کمک‌های بین‌المللی برای پرداخت بدی‌های خود ناچار است کسری بودجه خود را شدیداً کاهش دهد. در سال ۲۰۱۴ پرتغال راسما اعلام کرد که از بحران اقتصادی خارج شده است. همچنین دولت میانه‌گرا که در نوامبر سال ۲۰۱۵ به قدرت رسید اعلام نمود که بودجه سال ۲۰۱۶ را بدون در نظر گرفتن ریاضت اقتصادی تدوین می‌نماید.
مردم پرتغال
بر اساس آمارهای سال 2007 جمعیت این کشور 10 میلیون و 6۰۰۰ هزار نفر است که میانگین سنی آنها 38.8 سال است. امید به زندگی در پرتغال برای مردان 6/74 سال و برای زنان 36/81 سال است.
هرچند در این کشور دین رسمی تعیین نشده است اما 5/84 درصد از مردم آن کاتولیک و پیرو کلیسای رم هستند. زبان رسمی آن پرتغالی است.
تحصیل در پرتغال
تحصیل در کشور پرتغال بیشتر مناسب افرادی می‌باشد که در این کشور اقوام یا دوستانی دارند که شرایط زندگی دور از وطن را راحت تر تحمل کنند.
بیشترین متقاضیان تحصیل در کشور پرتغال افرادی هستند که علاقه خاصی به زندگی در کشور پرتغال دارند زیرا دانشگاه‌های پرتغال نسبت به دانشگاه‌های برتر دنیا از رتبه پایینی برخوردار هستند.
تحصیل در مدارس کشور پرتغال
تحصیل در بهترین مدارس خصوصی و دولتی در مقاطع دبستان و دبیرستان کشور پرتغال میسر است. دوران تحصیلات در کشور پرتغال از سن 6 سالگی شروع شده و مدت زمان آن 9 سال می باشد. پس از این مدت زمانی به دانش آموزان مدرک دیپلم اعطاء می‌شود. گفتنی است که دانش آموزان پس از گرفتن مدرک دیپلم در پرتغال امکان ورود به بهترین دانشگاه‌های کشور پرتغال را دارا می‌شوند. تحصیلات به دو صورت دانشگاهی و غیر دانشگاهی می‌باشد است.
لازم به ذکر است که دانشجویان مشغول به تحصیل در کشور پرتغال پس از اتمام دوره تحصیلی خود به راحتی می توانند جهت دریافت گرین کارت پرتغال اقدام نمایند و پس از گذراندن 5 سال به شهروند پرتغال تبدیل شوند.
نکته دیگر این است یک شهروند پرتغالی می‌تواند جهت دریافت اقامت پرتغال برای افراد خانواده خود اقدام نمایند و این بدان معنی است که خانواده دانشجو نیز می تواند به وی ملحق شوند
تحصیل در مقطع لیسانس کشور پرتغال
مدت زمان این دوره 3 تا 4 سال می باشد.متقاضیان تحصیل در مقطع لیسانس در کشور پرتغال می‌بایست با در دست داشتن گواهی مبنی بر اتمام 9 سال تحصیل دوره‌های دبستان و دبیرستان (یعنی معادل مدرک پیش دانشگاهی در ایران) میتوانند جهت اخذ پذیرش در دانشگاه‌های کشور پرتغال اقدام نمایند. داوطلبانی که آخرین مدرک تحصیلیشان مدرک دیپلم ایران می باشد می توانند با گذراندن دوره پیش دانشگاهی خود در کشور پرتغال وارد دانشگاه شوند.
برای اخذ پذیرش از دانشگاه‌های کشور پرتغال اخذ نمره 6 در آزمون ایلتس و یا معادل در ازمون تافل الزامی است .
تحصیل در مقطع فوق لیسانس کشور پرتغال
داوطلبان می توانند مدارک تحصیلی خود را از بهترین دانشگاه‌های اروپا اخذ نموده و شانس خود را جهت اخد بورسیه های تحصیلی در مقطع دکترا افزایش دهند.دوره تحصیلات کارشناسی ارشد در کشور پرتغال دو ساله است .داوطلبان در صورتی که متقاضیان مدرک دال بر زبان انگلیسی را دارا نباشند میتوانند دوره‌هایی که معمولا 5 هفته بطول می‌انجامد و هزینه آنها حدود 1200 یورو می‌باشد بگذرانند.
تحصیل در مقطع دکترای کشور پرتغال
مقطع دکترا در کشور پرتغال 3 تا 5 سال می‌باشد دفاع از رساله را نیز شامل می‌شود.
متقاضیان ورود به مقطع دکترا در دانشگاه های پرتغال را می‌توان در سه دسته طبقه بندی کرد:
1.افرادی با سوابق تحصیلی عالی
2.افرادی که سوابق تحصیلی معمولی دارند ولی فاصله زمانی میان آخرین مقطع و اقدام جهت اخذ ویزا برای ایشان کمتر از دو سال است
3.افرادی که بیش از دو سال از آخرین مدرک تحصیلی ایشان میگذرد.
وکلای موسسه مشاوره حقوقی نصر جاوید ویرا شما را جهت کسب اطلاعات بیشتر از شرایط اخذ بورسیه تحصیلی در دانشگاه‌های کانادا به مطالعه قسمت مربوط به همین بخش ( بورسیه 1) دعوت می‌نماید.
بدیهی است گروه اول بواسطه سابقه درخشان تحصیلی (فاکتورهای این سابقه درخشان معدل کل بالای 17، داشتن مقاله معتبر بویژه مقاله ISI، داشتن نمره GRE یا GMAT مناسب، نمره IELTS یا TOEFL خوب) می توانند جهت اخذ بورسیه از دانشگاه‌های معتبر پرتغال اقدام نمایند. این گروه از متقاضیان اخذ ویزای دانشجویی پرتغال حتی‌الامکان دریافت هزینه‌های زندگی علاوه بر هزینه‌های تحصیلی خود را از دانشگاه‌های پرتغال دارا می‌باشند.
گروه دوم با توجه به شرایط مالی خود میتوانند دانشگاه‌های خوب با هزینه سالیانه 10 تا 18 هزار دلار اقدام نمایند، البته دانشگاه‌های دیگری نیز در این کشور با هزینه کمتری وجود دارند. این دسته از دانشجویان در دانشگاه‌های پرتغال میتوانند با انجام فعالیت‌های دانشجویی در راستای پرداخت شهریه‌های دانشجویی قدم بردارند.
مکان‌های دیدنی پرتغال:
برج بلم (Torre de Belém)
در اوایل قرن ۱۶ در رودخانه تاگوس قلعه‌ای با تزئینات زیورآلات دریایی و کنده‌کاری‌هایی از سنگ آهک برای حفاظت از شهر در مقابل تهاجم دشمن ساخته شد که برج بلم معروف‌ترین بنای یادبود پرتغال است.
کلیسای جامع سه (Sé Cathedral)
در قرن ۱۲ میلادی کلیسای جامع لیسبون در مدت کوتاهی پس از گرفتن شهر از مورها ساخته شد که اکنون با وجود بازسازی‌های زیاد هنوز هم از نظر ظاهری تمدن رومی خود را حفظ کرده است.
صومعه ژرومینوس (Mosteiro dos Jerónimos)
در اوایل قرن ۱۶با استفاده از قابل توجه ترین نمونه سبک معماری مانوئلینی (Manueline) که یک نوع معماری پرتغالی برگرفته‌شده از سبک معماری گوتیک می‌باشد صومعه باشکوه ژرومینوس ساخته شد .
بنای یادبود اکتشاف (Monument to the Discoveries)
کاشفان پرتغالی به لطف کشف مناطق و راه‌های تجاری جدید، ثروت زیادی را روانه لیسبون کرده بودند به همین جهت در اواسط قرن ۲۰م بنای یادبود اکتشاف برای بزرگداشت عصر اکتشاف ساخته شد.
هاسیو (Rossio)
میدان زیبای هاسیو مزیین شده با فواره‌ها و بنای یادبود شاه پدرو چهارم در مرکز آن و در کنار چندین ساختمان مهم ساخته شده است.
آسانسور سانتا ژوستا (Elevador de Santa Justa)
یکی از شاگردان گوستاو ایفل برای حمل‌ونقل مردم به بالا در مرکز شهر لیسبون در اوایل قرن ۲۰م آسانسور سانتا ژوستا را ساخت.
در قرن ۱۱ میلادی قلعه سائو ژورژ یا سنت ژورژ توسط مورها ساخته شد و در زمان بازپس‌گیری دوباره لیسبون توسط صلیبیون در سال ۱۱۴۷ به عنوان آخرین سنگر سقوط کرد.
کاخ ملی سینترا (Sintra National Palace)
در فاصله حدود ۴۰ کیلومتری لیسبون کاخ تابستانی پادشاهان پرتغالی یعنی کاخ ملی سینترا واقع شده که مزیین به کاشی‌ها و نقاشی‌های دیواری رنگارنگ است و در قرن ۱۴میلادی ساخته شد .
میدان بازرگانی (Praça do Comércio)
میدان بازرگانی نقطه کانونی اصلی و شروع بازسازی های بعد از زلزله سال ۱۷۵۵ شهر لیسبون می باشد و در مرکز این میدان، یک بنای تاریخی که به شاه خوزه اول اختصاص داده شده قرار دارد.
موزه گوبن کیِن (Gulbenkian Museum)
آثاری از ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد تا اوایل قرن ۲۰م توسط کالاوست گُلبن کِیِن ( Calouste Gulbenkian) که یک نجیب‌زاده ارمنی بود در مجموعه هنری بسیار عالی موزه گوبن کیِن جمع آوری شده است.
کلیسای کارمو (Igreja do Carmo = ایگریژا دو کارمو)
پس از زلزله سال ۱۷۵۵ یکی از باشکوه‌ترین کلیساهای لیسبون که در سال ۱۴۲۳ ساخته شده بود فروریخت و اکنون خرابه‌های کلیسای کارمو برجای مانده است.
موزه ملی کاشی (National Azulejo Museum)
تاریخچه کاشی و سرامیک از قرن ۱۴ تا به امروز در موزه ملی کاشی که در واقع یک صومعه قرن پانزدهمی Madre de Deus است به تصویر کشیده شده است.
موزه ملی هنر باستان (National Museum of Ancient Art)
بزرگ‌ترین موزه در لیسبون که دارای مجموعه‌ای متنوع از اشیاء هنری هنرمندان پرتغالی می‌باشد موزه ملی هنر باستان است که در این موزه یک باغ مجسمه آرام وجود دارد.
پل ۲۵ آوریل (The Ponte 25 de Abril)
پل معلق دو کیلومتری بر روی رودخانه تاگوس پل ۲۵ آوریل بوده که در سال ۱۹۶۶ ساخته شد و نام این پل به انقلاب میخک سال ۱۹۷۴ اشاره می‌کند.
پارک ادوارد هفتم (Parque Eduardo VII)
در اواخر قرن ۱۹ میلادی مجموعه ای شامل غرفه‌های تاریخی و گلخانه سرد (Estufa Fria) که یک باغ گلخانه ای است به نام پارک ادوارد هفتم ساخته شد.
میرادور د سانتا لوزیا (Miradouro de Santa Luzia)
یک نقطه دیدبانی در لیسبون که یک نمای ۳۶۰ درجه از منطقه آلفامای قدیمی را به نمایش می گذارد میرادور د سانتا لوزیا است که بازدیدکنندگان میتوانند از زیر یک آلاچیق در تراس زیبای باغ این منظره را تماشا کنند .
کاخ ملی پنا (Pena National Palace)
در قرن ۱۸م یک کاخ رنگارنگ با دکوراسیون فراوانی از سبک‌های مختلف ، از گوتیک تا شرقی برای شاه فرناندو II ساخته شد که کاخ ملی پنا در سینترا است.
کلیسای سِو هاکی (São Roque)
یکی از مجلل‌ترین کلیساهای لیسبون که در قرن ۱۶ میلادی به عنوان یکی از اولین کلیساهای یسوعیون ساخته شد کلیسای سِو هاکی است که مزیین به زیورآلات طلاکاری شده، مجسمه‌ها و نقاشی‌ها می‌باشد.
پانتئون ملی (National Pantheon)
کلیسای سانتا انگراسیا پس از ۳ قرن تکمیل شده و در سال ۱۹۱۶ پانتئونی برای کلیسا قرار داده شد که در آن از قهرمانان ملی پرتغال تجلیل می‌شود.
کلیسای استریِلا (Basílica da Estrela)
یکی از زیباترین کلیساهای لیسبون که در قرن ۱۸ میلادی به دستور ملکه قائم‌مقام، ماریای اول پرتغال تأسیس شد کلیسای استریِلا است که درحال حاضر درداخل کلیسا آرامگاه ماریای اول پرتغال نیز وجود دارد.